امین غفاری،نوازنده مطرح ویولن است. وی که متولد سال 1370 می باشد،کارشناسی ارشد موسیقی را در دانشگاه تهران گذرانده است.او که جزو 25 ویولنیست برتر مسابقات جهانی خاچاطوریان است
شیوه طراحی ذهنی ( روشهای تخیل خلاق در هنرهای تجسمی )
دریافت مدرک کارشناسی در رشته هنرهای تجسمی، دانشگاه تهران ۱۳۶۴
دریافت مدرک کارشناسی ارشد در رشته آموزش هنر و نقاشی، دانشگاه تربیت مدرس ۱۳۶۸
دریافت مدرک دکتری با دریافت بورس تحصیلی در رشنه فتو مدیا، دانشگاه سیدنی ۱۳۸۷
وی فراگیری پیانو را در مشهد زیر نظر استاد یعقوب صحاف در سال 1368 آغاز کرد و پس از مدت 10 سال ، به فراگیری علوم دیگر از جمله سلفژ و تئوری موسیقی و علوم آهنگسازی پرداخت. پس از آن. طی مدت 8 سال نزد اساتیدی چون گاگیک بابائیان ، دلبر حکیم آوا ، و تامارا دولیتزه به تکمیل و فراگیری ساز پیانو را ادامه داد .
جایزه اول تصویرگران کتاب آسیا در سال ۱۹۷۸ برای کتاب «عبادتی چون تفکر نیست»، جایزه اول جشنواره لایپزیک در سال ۱۹۸۰ به عنوان زیباترین کتاب پیروزی و جایزه اول گرافیک برای بهترین تصویر گری کتاب سال تهران در سال ۱۳۶۸ از جمله جوایزی است که صادقی دریافت کرده‌است.صادقی در طول ۲۰ سال گذشته در زمینه‌های هنری فعال بوده‌است.
کیانوش عیاری متولد 23 اردیبهشت 1330 در اهواز، کارگردان، تهیه کننده و فیلمنامه نویس ایرانی است.او مدرک دیپلم دارد. وی فعالیت سینمایی را با ساخت فیلم های کوتاه در سینمای آزاد اهواز آغاز کرد. عیاری سینمای حرفه ای را با نگارش فیلمنامه و کارگردانی فیلم «تنوره دیو» تجربه کرد. او برادر داریوش عیاری (فیلمبردار) است.
استاد آکادمی دولتی سوئد در رشته آهنگسازی،عضو پیوسته فرهنگستان هنر، کارشناس وزارت ارشاد،حضور دائمی در جشنواره موسیقی فجر (برگزار کننده ،داور ،آهنگساز یا سخنران)، عضو هیات تحریریه مجله هنرهای زیبا و عضو شورای عالی خانه موسیقی از دیگر سمت هایی است که وی عهده داراست.
نقاشی یکی از رشته‌های اصلی هنرهای تجسمی است و قدمت آن شش برابر زبان نوشتاری می‌باشد.[۱] برخی از پژوهشگران معتقدند اولین نقاشی‌های یافت‌شده در غارها حاکی از آن است که انسان‌های اولیه با کشیدن نقش حیوانات و شکارشان به نوعی خود را آمادهٔ نبرد با آنها می‌کرده‌اند.
بازیگری هنری است که در آن بازیگر با استفاده از تکنیک‌ها و حالات حسی خاص، به بازآفرینی یک شخصیت پرداخته میشود. این شخصیت توسط نویسندهٔ فیلمنامه نگاشته میشود و بازآفرینی مذکور توسط بازیگر و پس از تحلیل کامل فیلمنامه صورت می‌پذیرد. از استادان به نام بازیگری می‌توان از کنستانتین استانیسلاوسکی، لی استراسبرگ، استلا آدلر و سنفورد مایزنر نام برد.
کار اصلی کارگردان به تصویر کشیدن قصه و آن را در قالب نمایش آوردن است. مهم ترین کار کارگردان به وجود آوردن میزان سن درست و مبتی بر متن قصه است. او قصه را در طول روزهای کاری اش در برگه ای به نام دکوپاژ برنامه ریزی می کند. در این برگه لوکیشنهای مشترک، پلانها و سکانسهای پشت سر هم و میزان سن را می نویسد و به ترتیب از آنها تصویر برداری می کند.
